ουρανοκιρκίτης

ο

(ορυκτ.) ένυδρο φωσφορικό ορυκτό τού ουρανίου και τού βαρίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γερμ. Uranocircit + ουράνιο + κίρκος «γεράκι» (μετάφραση τού γερμ. falken από την περιοχή Falkenstein της κεντρικής Γερμανίας].